Dag 1: Redwood City

If you're going to San Francisco......
Zondagnacht werden Ilse en ik door Frenk, Jacqueline en Marco opgehaald. Na drieen arriveerden we in Brussel en namen we afscheid van Marco bij the kiss and ride. Zoenen wilde hij echter niet ;-) Na een bezoekje aan Sarbucks, vlogen we uiteindelijk om 6.25 uur naar Amsterdam Schiphol. Daar hebben we eerst nog een broodje gehaald als ontbijt om uiteindelijk met enige vertraging rond 10 uur naar San Fransico te vliegen. Overigens kwam ik eerst niet door de douane heen en mocht ik met die gezellige kerel van de douane mee. Vermoedelijk was mijn paspoort nie goed in te scannen.

De vlucht duurde ruim 10 uur naar San Francisco. Een aantal van ons heeft wel enige uurjes kunnen slapen, maar confortabel was het niet echt. Voor mij duurde de vlucht ook erg lang, met een gezellige Amerikaanse griet naast ons.... NOT dus. Die hield zich voornamelijk bezig me territorium afbakenen en zuchten. De organisatie van KLM was verder prima. Niets te klagen over het eten en het drinken.

De aankomst in de USA stond in het teken van het wachten. Na een lange rij mochten we uiteindelijk alle vier door, nadat onze vingerafdrukken en foto genomen waren. Gevoelsmatig begon de vakantie steeds meer te komen. Zeker toen onze koffers reeds klaarstonden. Mijn koffer was ook van ver ook al te herkennen.

Nadat we de aankomsthal in mochten, ging we op zoek naar de trein die ons naar het autoverhuurbedrijf zou brengen. Ook daar mochten we weer in de rij gaan staan. Natuurlijk probeerden ze ons een duurdere auto aan te smeren en een extra verzekering. Maar Frenk wist dat makkelijk te pareren. Na alle papieren formaliteiten mochten we naar de auto. Aangezien de Chevy Tahoe die we besteld hadden, kregen we als nog een versie hoger. Wat een bakbeest zeg. Ik heb een foto van de auto hier bijgevoegd. Toen begon echter de ellende. In mijn meegenomen TomTom ontbrak het geheugenkaartje met de Amerikaanse mappen erop. Ik heb mezelf erg vervloekt, maar de geheugenkaart ligt vrees ik nog bij Frenk. Al die uren die ik aan die TomTomheb besteed voor niks. Ook bij het uitrijden hadden we gezeik met de portier. Mevrouw eiste een kaart die we niet hadden gekregen. De rij achter ons werd steeds langer en langer waarna we uiteidelijk na het laten zien van ee rijbewijs, toch door mochten.

Echter zonder navigatie was het niet te doen. Na een paar keer vragen zijn we uiteindelijk naar de Amerikaanse variant van de Mediamarkt gegaan, namelijk Best Buy. Voor 130 euro hebben we een nieuw navigatiesysteem aan kunnen shaffen. Deze is ingesteld en uiteindelijk bleek ons hotel op 3 minuten afstand te liggen.

Na ingecheckt te hebben, ben ik met Frenk ff het zwembad in gesprongen. ik moet zeggen, zo een vies zwembad had ik nog nooit gezien. De haren, dode beesten en plantresten dreven je tegemoet. Wel was het ff lekker afkoelen. De dames bleven op het terras zitten.

Na gedoucht te hebben, zijn we naar Applebee's gereden voor een avondmaal. Je merkte dat de vermoeidheid groot was en dat iedereen wilde slapen. Zelf heb ik gereden in dat grote bakbeest en ik moet eerijk zeggen....dat was zweten. Het is moeilij riijden en vooral spiegelen in zo een grote auto. Ik was blij dat we weer terug waren

Ik ga maar eens afsluiten. Morgen op tijd op voor Yosimite park. Momenteel ben ik ook de enige die wakker is en mag ik naar het gesnurk van de rest luisteren! Morgen weer een dag!