Dag 10: Bryce Canyon National Park

Vanochtend was het weer vroeg dag. Om kwart over 8 ging de wekker. Opgestaan en gelijk de douche in. Ondanks dat de buitenkant anders suggereerde, was het een fijne kamer in Carmel en was het bed goed. Om 9 uur zijn we met z'n allen naar het Thunderbird Restaurant gegaan voor een ontbijt. Ilse had scrambled eggs en ik heb een kaneelrol genome . Erg lekker overigens. De winkel bij het restaurant verkocht overigens t-shirts die pologamie stimuleerde. Klaarblijkelijk is 70 procent van de bewoners in Utah aanhanger van een geloof dat pologamie voorschrijft. Misschien moet ik me toch maar eens bekeren haha.

Rond kwart over 10 zijn we de auto ingesprongen, op weg naar Bryce Canyon. Deze keer heb ik het stuur van Frenk overgenomen, die tot nu toe het meeste in de bergen gereden heeft. Gezien zijn ervaring en rijstijl, ben ik best jaloers dat hij dat zo kan en durft in de bergen. Een uur later waren we al in het Nationale Park, waar we bij het bezoekerscentrum de auto hebben geparkeerd. Net als Zion hadden ze daar een gratis pendelbus die bezoekers naar diverse interessante punten bracht. Scheelt ook weer benzine. 

Als eerste hebben we het hoogste punt van de Canyon bezocht, waar je een schitterend uitzicht hebt over de gehele Canyon. Sunset point heet dat punt volgens mij. Opvallend voor mij is dat ik minder last had van mijn hoogtevrees daar. Vervolgens de bus teruggenomen en zijn we naar de navajo loop gegaan. Daar hebben we een mooie, maar ook pikante tocht gelopen van circa 4 kilometer. Het pad leidde ons langs vele oranjeachtige rotsen met vooral bomen als vegetatie. Het pittige zat in het einde. De laatste mile ging erg stijl omhoog. Veel hijgende en puffende mensen tegengekomen. Het einde was zwaar en stijl, maar gaf wel een voldaan gevoel toen Ilse en ik de laatste stap naar boven namen. Ik kan wel zeggen, dit is beter dan een dagje sportschool, veel calorieën verbrand.

Na deze tocht even uitgepuft en wederom de bus genomen, terug naar het bezoekerscentrum. De auto vervolgens ingestapt en heb ik Moab ingetoetst in de tomtom om alvast te beginnen aan onze reis naar Moab en Archers,dat we morgen willen bezoeken. Om 19.00 uur heb ik de auto van de snelweg gereden om de Mac daar te bezoeken. Na het ijsje voor mij en koffie voor Ilse als toetje, zijn we verder gereden. Echter na een kwartier kwamen we er achter dat het volgende plaatsje pas over 104 mile was. Dat leek me te ver. Met Frenk besproken en we zijn omgekeerd om in het plaatsje Salina in Utah bij motel Super 8 een kamer te boeken. Voor 79 euro hebben Ilse en ik een leuke kamer gekregen. Momenteel liggen we weer lekker comedyseries te kijken en heerlijk uit te rusten. De helft van de reis zit er al op, morgen dus naar het plaatsje Moab om daar de stenen bogen te gaan bewonderen. Morgen dus weer meer, mits ik wifi heb natuurlijk! Laterrrrr